Οι απάτες αυτής της μορφής πραγματοποιούνται με την αλίευση («phising») στο διαδίκτυο των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων (κυρίως στοιχεία τραπεζικών λογαριασμών), προκειμένου να επιτύχουν την παράνομη μεταφορά χρημάτων σε λογαριασμούς μελών τους ή να χρεώσουν τις πιστωτικές κάρτες πολιτών μέσω του διαδικτύου για αγορές διάφορων προϊόντων.

Αυτή η μέθοδος πραγματοποιείται κυρίως ως ακολούθως:

  • είτε κάποιος κακόβουλος χρήστης του διαδικτύου δημιουργεί μια πλασματική ιστοσελίδα και με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει να συγκεντρώνει στοιχεία κι αριθμούς πιστωτικών καρτών χρηστών του διαδικτύου, οι οποίοι «νομίζουν» ότι πρόκειται για κάποιο διαδικτυακό κατάστημα και κάνουν τις αγορές τους. Δεν καταθέτουμε χρήματα ή δεν δίνουμε καμία προσωπική ή οικονομική πληροφορία σε ιστοσελίδες που δεν είναι κρυπτογραφημένες (https) και δεν έχουν το λουκετάκι μπροστά από την ηλεκτρονική τους διεύθυνση, το οποίο φυσικά όταν το πατάμε πρέπει το πιστοποιητικό που αναγράφεται, να είναι το ίδιο με αυτό της ιστοσελίδας.

 

  • είτε επιτήδειοι καταφέρνουν να αποκτούν φυσική πρόσβαση στα στοιχεία πιστωτικών καρτών πολιτών, σημειώνοντας αυτά και εν συνεχεία τα χρησιμοποιούν σε διαδικτυακές αγορές, καθώς για τις αγορές αυτές δεν είναι απαραίτητη η φυσική κατοχή της πιστωτικής κάρτας, παρά μόνο τα στοιχεία αυτής.

 

  • είτε οι ίδιοι οι πολίτες ως χρήστες του διαδικτύου δίνουν άθελά τους τα στοιχεία σε κακόβουλους χρήστες του διαδικτύου. Ειδικότερα, ο ανυποψίαστος πολίτης λαμβάνει μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από Πιστωτικό Ίδρυμα, στο οποίο τηρεί λογαριασμό, με το οποίο του ζητείται να συμπληρώσει τα στοιχεία του (ονοματεπώνυμο, αριθμός λογαριασμού και πιστωτικής κάρτας κλπ), για λόγους π.χ. ενημέρωσης των αρχείων της τράπεζας, ειδάλλως ο λογαριασμός του θα κλείσει. Το μήνυμα, μέσω υπερσυνδέσμου, τους οδηγεί σε μια πλασματική ιστοσελίδα της τράπεζας, με αποτέλεσμα ο πολίτης να πείθεται και να χορηγεί τα επίμαχα στοιχεία.

     

    ΠΟΤΕ Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΖΗΤΗΣΕΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ